BENİM PERİ MASALIM

Küçücük bir kızken, bir hayal kurdum… Tıpkı tüm çocuklar gibi, kocamandı benim hayalim de… Sadece farklıydı biraz benimki… Mahallenin tüm kız çocuklarını sıraya dizip, onlara plié öğreterek bu düşün provasını yapardım. Evet, bale okuluna adımımı attığım ilk andan itibaren ben hep, kendi okulumu açmanın hayalini kurardım.

Sonra büyüdüm! Ve gördüm ki hayat, bir peri masalı değildi. Büyüyen herkes, çocukluk düşlerini paketleyip sandıklara kilitliyor, sonra da takım elbiselerini giyip kendilerinden bekleneni yapıyordu.

Sıkıca sarıldım düşüme bunu görünce. Kem gözlerden korumak gerekirdi onu böylece.. Geceleri yatağımda, koynumdan çıkarıp sarıldım ona, ve fısıldadım kulağına: Seni asla sandığa kapatmayacağım! Ben seni gerçek yapacağım!

Bir düşü gerçek kılmaksa, masallardaki kadar kolay olmuyor oysa.

Ama ben o düşe yürekten inandım. İnancım, bana güç verdi. Ve bu güçle her şeyden vazgeçtim onun uğruna:

Yaşadığım kenti, çocukluk arkadaşlarımı, kendim dansetmeyi, her şeyi bıraktım bu düş uğruna. Ve o düşün ardına takılıp, geldim Bodrum’a…

İşte burada siz çıktınız karşıma. Ben de o kıymetli düşümü sizinle paylaştım. Ve siz bana inandınız. Sizler benimle hayalimi paylaştınız! İşte hayalimin gerçek olması için en önemli adımdı bu. Çünkü sonrasında birlikte savaştık bu düş için…

Hiç de, öyle bir perinin gelip sihirli değneğini sallaması gibi kolay olmadı bunlar, biliyorsunuz…   

Bu 10 yılda gerçek kıldığımız her hayal için dişimle, tırnağımla, canımla çalıştım. Kendimi sadece bu düşe adadım. Bunları çok iyi biliyorsunuz.

Ama biliyor musunuz sevgili velilerim, bu hayalin gerçekleşmesi sürecinde siz benim en büyük desteğimsiniz….

Ve biliyor musunuz sevgili öğrencilerim, SİZ BENİM GERÇEK OLAN HAYALİMSİNİZ!!!